υποηλικία

η, Ν

γεωλ. μονάδα τού γεωλογικού χρόνου που αντιπροσωπεύει το χρονικό διάστημα κατά το οποίο αποτέθηκε μια αλληλουχία πετρωμάτων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + ηλικία. Η λ. αποτελεί απόδοση στην ελλ. ξεν. επιστημον. όρου, πρβλ. αγγλ. subage].